Luik-Bastenaken-Luik (2016 - 2025)

Afstand: 254 km  /  koers duur: 11.00 -17.00 uur

Binnen het hart van Luik (het Coeur de Liège) is het Place Saint-Lambert het bewijs van nieuwe allure. Jarenlang een armzalig gedoetje aan de voet van het bisschoppelijk paleis. Nu een modern plein, compleet met de (symbolische) metalen zuilen van de kathedraal die in de achttiende eeuw door opstandige Luikenaren kort en klein werd geslagen.

Route

1  > Place Saint Lambert
2 > Remouchamps
3 > Bastenaken (Bastogne)
4 > Houffalize
5 > Baraque de Fraiture (Parkers Crossroads)
6 > Côte de Wanne
7 > Stavelot
8 > Côte de la Redoute
9 > Côte de Saint-Nicolas - finish in Luik

1 > Place Saint Lambert

1e etappe Luik - Remouchamps
De start vind plaats vlakbij de sokkel van Carolus Magnus (Karel de Grote) op het Place Saint Lambert.

 La Doyenne is de oudste wielerklassieker. Al sinds 1892 rijden renners van Luik naar Bastogne en terug. Schrijver Kees Fens vergeleek de naam met een muziekstuk: kort-lang-kort. In de eerste vijftig jaar had de koers minder aanzien dan andere klassiekers. De prijzen gingen vooral naar Belgische renners, en de prijzenpot was kleiner dan bij Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix of de Ronde van Vlaanderen. Pas in 1965 won met Carmine Preziosi voor het eerst een Italiaan. Later volgden Argentin, Bartoli, Bettini en in 2007 Danilo Di Luca, de laatste Italiaanse winnaar.

2 > Remouchamps

Vanuit Luik gaat de route naar Remouchamps, een historische plaats aan de Amblève. Tegenover de brug staat Hotel Bonhomme. ‘Klassieker kan niet,’ zegt eigenaar Bernard Bonhomme, wijzend op foto’s van gasten als koning Albert I, Fernandel en Fangio. Het interieur ademt vooroorlogse charme. Tijdens de tweede wereld oorlog was het hotel een tijd hoofdkwartier van het Amerikaanse leger.

3 > Bastenaken (Bastogne)

4 > Houffalize

De steile Saint-Roche in Houffalize luidt het begin in van enkele stevige beklimmingen waaronder De Côte de Wanne en de Côte de Wanneranval. Het begint tussen de huizen van Stavelot, dan door een stuk bos,  passeren de open vlakte van Wanneranval en duiken tenslotte weer het bos in, waar het steilste stuk ligt. De top is gelegen in Wanne, een oase van rust in deze omgeving.

5 > Baraque de Fraiture (Parkers Crossroads)

Langs het parcours ligt Baraque de Fraiture, een van de hoogste punten van de Ardennen. Vandaag staan er cafés en frietkramen voor koersfans, maar in december 1944 was dit een slagveld. Major Arthur C. Parker hield hier met een kleine groep soldaten vier dagen stand tegen de Duitsers om de bevoorrading van St. Vith te beschermen. Na de gevechten bleef er van het kruispunt geen steen meer overeind. 

6 > Côte de Wanne

Een prachtige, lange klim door de naaldbossen brengt ons naar Wanne, een voorbeeld van eenvoudig dorpsleven. Op het plein staat een Christusbeeld centraal, geflankeerd door twee roestige mortieren. Bij de afdaling bereiken we Trois-Ponts, waar de rivieren Amblève en Salm samenkomen. Verderop bevindt zich een typisch Belgisch frietkraam: de Friterie Bertrand aan de Route de Coo, compleet met een bus met een dakterras.  

7 > Stavelot

In het jaar 648 verkreeg Remaclus, de abt van het klooster in Solignac in Aquitanië, een stuk bos in de Ardennen. Hij stichtte de dubbelabdij van Stavelot-Malmedy. Dit markeerde het begin van de twee steden en van een kerkelijke staat die meer dan 1000 jaar lang zelfstandig bleef. Stavelot, met zijn 18e-eeuwse marktplein en zijn prachtige historische gebouwen, was in 1899 kort (een zomer) de woonplaats van de Franse dichter Guillaume Apollinaire. In het lokale museum, dat ook een collectie raceauto's en motoren herbergt, is ruimte gewijd aan de dichter. De abdij is tussen 1999 en 2002  gerestaureerd.

Het circuit van Franchorchamps ligt hier vlakbij. Vroeger vormde Franchorchamps, Stavelot en Malmedy samen het legendarische circuit van Franchorchamps.

8 > Côte de la Redoute

Er komt nog een ‘fameuze’ helling aan, La Redoute (de Schans). Het klimpercentage gaat op sommige stukken tot 22%. Normaal ligt het hier vol met koeienstront en eigenlijk is het maar een boerenweggetje, die steil slingerend door de weilanden omhoog gaat. Wielerverslaggevers maken melding van een slagveld als renners niet meer kunnen volgen. Merkwaardig genoeg klopt dit ook! Ooit hebben Franse troepen op deze bult de Oostenrijkers verslagen.

Anno 2024 sloeg Tadej Pogacar op La Redoute met één versnelling iedereen knock-out.  Heel even spartelde Richard Carapaz nog tegen, maar eens te meer bleek de Sloveen van een apart soort. Wat maakte het uit dat het tot de finish nog bijna 35 kilometer ver was, met de Côte de Forges en La Roche-aux-Faucons nog in het verschiet..  

9 > Côte de Saint-Nicolas - finish in Luik

Het venijn van de terugkeer in Luik zit in de aankomst in de voorstad Ans, met de sterk stijgende Côte de Saint-Nicolas. Een strijdtoneel in de grauwheid, ouwe meuk en vergane glorie van de huizen en fabrieken. In 2012 won de Kazak Iglinski van Astana. In de straten van Luik ging hij in de laatste stuk van de beklimming van de Côte de Saint vriend Vincenzo Nibali voorbij en kwam alleen aan bij de finish. In 2013 was het de Ier Daniel Martin die won, voor de Spanjaard Joaquim Rodriquez. Als derde eindigde Alejandro Valverde.

Op 24 april 2016 boekte Wout Poels van Team Sky hier hij zijn mooiste zege uit zijn carrière. Op 21 april 2024, in een ijskoude Ardennen, boekte Tadej Pogačar hier zijn tweede LBL overwinning. De man is genadeloos, geen kruid tegen gewassen. Begin er nie aan, wordt toch niks.. Op 27 april 2025  bleek andermaal Tadej te sterk, het recept is bekend; versnellen op La Redoute, uitbouwen en stand houden tot de finish.