Luik-Bastenaken-Luik (La Doyenne)

Afstand: 254 km  /  koers duur: 11.00 -17.00 uur

Luik (Liège) is mooi en lelijk, maar ook chic. Wat te denken van het nieuwe TGV-station Guillemins van de Spaanse architect Santiago Calatrava.  Zo’n station voor een stad die zich   wil ontworstelen aan zijn sombere imago. Binnen het Coeur de Liège is de Place Saint-Lambert een bewijs van nieuwe allure. Jarenlang was het een armzalig niemandsland aan de voet van het bisschoppelijk paleis. Nu een modern plein, compleet met de metalen zuilen die de kathedraal symboliseren die in de achttiende eeuw door opstandige Luikenaren kort en klein werd geslagen.

Route

1  > Place Saint Lambert
2 > Remouchamps
3 > Bastenaken (Bastogne)
4 > Houfalize
5 > Baraque de Fraiture (Parkers Crossroads)
6 > Côte de Wanne
7 > Stavelot
8 > Côte de la Redoute
9 > Côte de Saint-Nicolas - finish in Luik

1 > Place Saint Lambert

1e etappe Luik - Remouchamps
De start vind plaats vlakbij de sokkel van Carolus Magnus (Karel de Grote) op het Place Saint Lambert.

La Doyenne  is de oudste van alle klassiekers , letterlijk vertaald: de ouderdomsdeken, de oudste van allen. Maar deze ouderdomsdeken is nog vitaal en springlevend. Al in 1892 vertrokken er renners voor een avontuur door de Ardennen, richting Bastogne en weer terug naar Luik. Het parcours loopt nu nog vanaf Luik in zuidelijke richting over de Ardeense heuvels naar Bastogne. De beklimmingen op de weg naar Bastogne zijn pittig, maar eenvoudig vergeleken met de finale. Na een draai in Bastogne gaat het weer in noordelijke richting, via Houfalize over de steile Saint-Roche naar Vielsalm. Vanaf ongeveer 150 kilometer volgen er steile, zware klimmen: de Côte de Wanne, de Côte de Wanneranval, de Côte de Stockeu, de Côte du Rosier, La Gleize en de Côte de la Redoute met een maximale stijgingspercentage van 22%. Dan volgt nog De Côte de la Roche-aux-Faucons te Esneux, sinds 2008 een nieuwe heuvel in het traject als vervanger van de Sart-Tilman en dan als finale de Côte de Saint-Nicolas in Luik.

2 > Remouchamps

Vanaf Luik gaat het richting Remouchamps, een historische plaats aan de Amblève. Tegenover de brug naar het authentieke Aywaille staat het Hotel Bonhomme. ‘Klassieker kan het niet,’ zegt de patron Bernard Bonhomme die verwijst naar foto's van prominente gasten; Koning Albert I, de Graaf van Parijs (Comte de Paris), Mistinguett, Fernandel, Fangio en vele anderen. Het interieur doet denken aan een vooroorlogs hotel, de toiletten zijn een bezoekje waard. In de Tweede Wereldoorlog was het hoofdkwartier van de Amerikaanse troepen er een tijdje gevestigd. Kortom, een hotel met geschiedenis.

3 > Bastenaken (Bastogne)

In Bastenaken (Bastogne) was de situatie bijzonder benard vanaf het begin van het Duitse tegenoffensief op 16 december 1944. Generaal McAuliffe en zijn troepen zaten klem in kelders en in huizen. Op een Duits voorstel tot overgave sprak de bevelhebber zijn historische weigering uit: ‘Nuts’ (kus m’n kloten). De nieuwe gevels in de naar de Place McAuliffe oplopende Rue du Sablon vertellen het verhaal van de verwoestingen die zijn aangericht in de donkere dagen voor Kerstmis. Nu is het een centrum voor oorlogstoerisme en commercie tegelijk. In de winter komen de laatste nog levende Amerikaanse veteranen, gemiddeld  een eind in de tachtig, terug om dit gebeuren te herdenken. 

Van hieruit keert de koers weer terug naar Luik, richting Houffalize.

4 > Houfalize

De steile Saint-Roche in Houffalize luidt het begin in van de finale met De Côte de Wanne en de Côte de Wanneranval. Het begint tussen de huizen van Stavelot, dan door een stuk bos, we passeren de open vlakte van Wanneranval en duiken tenslotte weer het bos in, waar het steilste stuk is. De top is gelegen in Wanne, een oase van rust in deze omgeving.

5 > Baraque de Fraiture (Parkers Crossroads)

In de buurt van het parcours bevindt zich een zeer merkwaardig kruispunt: Baraque de Fraiture. Het is één van de hoogste plekken van de Ardennen, volgers vinden elkaar hier in de cafés, friettenten en restaurants. Tijdens de slag om de Ardennen in december 1944 heeft hier Major Arthur C. Parker - de commandant van het 589th Field Artillery Battalion - kunnen ontkomen aan de Duitse omsingeling. Aangekomen op dit kruispunt zag hij het grote strategische belang ervan in. Vanaf hier liep namelijk de enige bevoorradingsweg richting de 7th Armored Division die bij St. Vith in een zware strijd verwikkeld was met het Duitse 5e Panzer-Armee. Parker presteerde het om met een  enkele soldaten van 19 tot 23 December 1944 stand te houden.  In de analen van de Amerikaanse burgeroorlog is een gelijksoortige slag bekend. Vanwege die gelijkenis staat dit kruispunt ook bekend als Parkers Crossroads. Op dit kruispunt hier stond na de oorlog geen steen meer overeind,  

 

6 > Côte de Wanne

Een mooie, lange klim, tussen de naaldbomen door. Wanne is een voorbeeld van boeren dorpsheid. Een Christusbeeld domineert het plein, geflankeerd door twee roestige mortieren. Aan de voet van de afdaling komen we in Trois-Ponts waar de rivieren de Amblève en de Salm samenvloeien. Verder valt er nog een typisch Belgisch frietkot te melden: de Friterie Bertrand, een bus compleet met dakterras.

7 > Stavelot

 In 648 kreeg Remaclus, abt van het klooster te Solignac in Aquitanië,  een stuk bos in de Ardennen, om hem in staat te stellen dit deel van dat rijk te kerstenen. Hij stichtte de dubbel-abdij van Stavelot-Malmedy. Dit werd het begin van de twee steden en van een kerkelijke staat die meer dan 1000 jaar autonoom is gebleven. Stavelot, met een 18e-eeuwse sfeer uitstralend marktplein en tal van fraaie gebouwen, was in 1899 voor korte tijd de woonplaats van de Franse dichter Guillaume Apollinaire. In het plaatselijke museum, dat ook een collectie raceauto's en motoren bezit, is aan de dichter een afdeling gewijd. De beroemde abdij is tussen 1999 en 2002 volledig gerenoveerd  

 Het plaatselijk museum heeft een prachtige collectie race-auto's en motoren. Het circuit van Franchorchamps ligt hier vlakbij. Vroeger vormde Franchorchamps, Stavelot en Malmedy samen het legendarische circuit van Franchorchamps.

8 > Côte de la Redoute

Er komt nog een ‘fameuze’ helling aan, La Redoute (de Schans). Het klimpercentage gaat op sommige stukken tot 22%. Normaal ligt het hier vol met koeienstront en eigenlijk is het maar een boerenweggetje, die steil slingerend door de weilanden omhoog gaat. Wielerverslaggevers maken hier melding van een slagveld als renners niet meer kunnen volgen. Merkwaardig genoeg klopt dit ook! Ooit hebben Franse troepen op deze bult de Oostenrijkers verslagen.

Een monument herinnert aan deze slag van 18 september 1794. Het uitzicht is er groots maar de vraag werpt zich op; hoe kan een onbeduidend stukje land gelegen in een zee van rust zo’n invloed hebben op de geschiedenis...

9 > Côte de Saint-Nicolas - finish in Luik

Het venijn van de terugkeer in Luik zit in de aankomst in de voorstad Ans, met de sterk stijgende Côte de Saint-Nicolas. Een strijdtoneel in de grauwheid, vergane glorie van de huizen en fabrieken. In 2012 won de Kazak Iglinski van Astana. In de straten van Luik ging hij in de laatste stuk van de beklimming van de Côte de Saint-Nicolas voorbij Vincenzo Nibali en kwam alleen aan bij de finish. In 2013 was het de Ier Daniel Martin die won, voor de Spanjaard Joaquim Rodriquez. Als derde eindigde een andere Spanjaard, Alejandro Valverde. In 2016 won Wout Poels van Team Sky voor Albasibi  van Orica Green en Rui Costa van Lampre-Merida.
 
In 2014 is deze wedstrijd voor de 100e keer gereden.