Luik-Bastenaken-Luik (2016 - 2024)

Afstand: 254 km  /  koers duur: 11.00 -17.00 uur

Luik (Liège) is mooi en lelijk. Binnen het Coeur de Liège is het Place Saint-Lambert een bewijs van nieuwe allure.  Jarenlang een armzalig gedoetje aan de voet van het bisschoppelijk paleis. Nu een modern plein, compleet met de (symbolische) metalen zuilen van de kathedraal die in de achttiende eeuw door opstandige Luikenaren kort en klein werd geslagen.

Route

1  > Place Saint Lambert
2 > Remouchamps
3 > Bastenaken (Bastogne)
4 > Houffalize
5 > Baraque de Fraiture (Parkers Crossroads)
6 > Côte de Wanne
7 > Stavelot
8 > Côte de la Redoute
9 > Côte de Saint-Nicolas - finish in Luik

1 > Place Saint Lambert

1e etappe Luik - Remouchamps
De start vind plaats vlakbij de sokkel van Carolus Magnus (Karel de Grote) op het Place Saint Lambert.

La Doyenne is de oudste van alle wielerklassiekers, letterlijk de oudste van allemaal. Maar deze klassieker is nog steeds vol leven en energie. Al in 1892 begonnen renners aan een avontuur door de Ardennen, van Luik richting Bastogne en terug naar Luik. Liège-Bastogne-Liège klonk voor schrijver Kees Fens als een muziekstuk; kort, lang, kort. Van Luik (kort) helemaal naar Bastogne (lang) en dan weer terug naar Luik (kort).

Het parcours loopt dus vanaf Luik in zuidelijke richting over de Ardense heuvels naar Bastogne. De beklimmingen op weg naar Bastogne zijn redelijk uitdagend, maar eenvoudig in vergelijking met de finale. Na een bocht in Bastogne gaat het weer richting het noorden, via Houffalize over de steile Saint-Roche naar Vielsalm. Vanaf ongeveer 150 kilometer volgen steile, zware beklimmingen: de Côte de Wanne, de Côte de Stockeu, de Côte du Rosier, La Gleize en de Côte de la Redoute met een maximaal stijgingspercentage van 22%. Dan komt nog de Côte de la Roche-aux-Faucons in Esneux, sinds 2008 een nieuwe helling in het parcours als vervanging van de Sart-Tilman, en dan als finale de Côte de Saint-Nicolas in Luik.

2 > Remouchamps

Vanuit Luik gaat het richting Remouchamps, een historische plaats aan de Amblève. Tegenover de brug over de rivier Amblève, richting Aywaille, staat Hotel Bonhomme. "Het kan niet klassieker," zegt de eigenaar Bernard Bonhomme, terwijl hij verwijst naar foto's van enkele bekende gasten zoals Koning Albert I, de Graaf van Parijs (Comte de Paris), Mistinguett (een beroemdheid in Frankrijk) en Fernandel. Ook voor Juan Manuel Fangio is er plaats, een van de grootste Formule 1-coureurs aller tijden. Het interieur ademt een sfeer van vervlogen vooroorlogse elegantie uit, en de toiletten zijn een bezoekje waard. Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende het hotel een tijdlang als hoofdkwartier voor de Amerikaanse troepen. Kortom, het hele hotel ademt een en al geschiedenis.

3 > Bastenaken (Bastogne)

In Bastenaken (Bastogne) was de situatie gespannen vanaf het begin van het Duitse tegenoffensief op 16 december 1944. Generaal McAuliffe en zijn troepen zaten vast in kelders en huizen. Toen de Duitsers een voorstel tot overgave deden, antwoordde de bevelhebber met het historische woord 'Nuts' (vertaald als 'kus mijn kloten'). De nieuwe gevels langs de Rue du Sablon, die leidt naar het Place McAuliffe, vertellen het verhaal van de verwoestingen die plaatsvonden in de donkere dagen voor Kerstmis van 1944. Tegenwoordig is het een centrum voor zowel oorlogstoerisme als commerciële activiteiten. 

Van hieruit keert de koers weer terug naar Luik, richting Houffalize.

4 > Houffalize

De steile Saint-Roche in Houffalize luidt het begin in van de finale met De Côte de Wanne en de Côte de Wanneranval. Het begint tussen de huizen van Stavelot, dan door een stuk bos, we passeren de open vlakte van Wanneranval en duiken tenslotte weer het bos in, waar het steilste stuk ligt. De top is gelegen in Wanne, een oase van rust in deze omgeving.

5 > Baraque de Fraiture (Parkers Crossroads)

In de buurt van het parcours ligt een opmerkelijk kruispunt: Baraque de Fraiture. Het is een van de hoogste plekken in de Ardennen, fans van de koers treffen elkaar  in cafés, en frietkramen. Tijdens de Slag om de Ardennen in december 1944 wist Major Arthur C. Parker, van het 589th Field Artillery Battalion, op deze plek te ontsnappen aan de Duitse omsingeling. Bij zijn aankomst op dit kruispunt besefte hij het strategische belang hiervan. Hier liep namelijk de enige bevoorradingsweg naar de 7th Armored Division, die bij St. Vith in hevig gevecht was met het Duitse 5e Panzer-Armee. Parker en een handjevol soldaten hielden stand van 19 tot 23 december 1944. Deze slag wordt wel vergeleken met een soortgelijke slag uit de Amerikaanse Burgeroorlog, bekend als Parkers Crossroads. Zoals te zien valt op een foto van Major Richard W Peterson, stond er kort na de bevrijding op het kruispunt geen steen meer overeind.
 

6 > Côte de Wanne

Een prachtige lange klim tussen de naaldbomen door brengt ons naar Wanne, een voorbeeld van eenvoudig dorpsleven. Een beeld van Christus staat centraal op het plein, geflankeerd door twee roestige mortieren. Bij de afdaling komen we aan in Trois-Ponts, waar de rivieren de Amblève en de Salm samenkomen. Verderop is er nog een typisch Belgisch frietkraam te vinden: de Friterie Bertrand aan de Route de Coo, compleet met een bus met een dakterras.

7 > Stavelot

In het jaar 648 verkreeg Remaclus, de abt van het klooster in Solignac in Aquitanië, een stuk bos in de Ardennen. Hij stichtte de dubbelabdij van Stavelot-Malmedy. Dit markeerde het begin van de twee steden en van een kerkelijke staat die meer dan 1000 jaar lang zelfstandig bleef. Stavelot, met zijn 18e-eeuwse marktplein en zijn prachtige historische gebouwen, was in 1899 kort de woonplaats van de Franse dichter Guillaume Apollinaire. In het lokale museum, dat ook een collectie raceauto's en motoren herbergt, is ruimte gewijd aan de dichter. De abdij is tussen 1999 en 2002  gerestaureerd.

Het circuit van Franchorchamps ligt hier vlakbij. Vroeger vormde Franchorchamps, Stavelot en Malmedy samen het legendarische circuit van Franchorchamps.

8 > Côte de la Redoute

Er komt nog een ‘fameuze’ helling aan, La Redoute (de Schans). Het klimpercentage gaat op sommige stukken tot 22%. Normaal ligt het hier vol met koeienstront en eigenlijk is het maar een boerenweggetje, die steil slingerend door de weilanden omhoog gaat. Wielerverslaggevers maken hier melding van een slagveld als renners niet meer kunnen volgen. Merkwaardig genoeg klopt dit ook! Ooit hebben Franse troepen op deze bult de Oostenrijkers verslagen.

Anno 2024 sloeg Tadej Pogacar op La Redoute met één jump iedereen knock-out. (naar de kloten) Heel even spartelde de olympische kampioen Richard Carapaz nog tegen, maar eens te meer bleek de Sloveen in een andere gewichtsklasse te boksen. (van een ander level) Wat maakte het uit dat het tot de finish nog bijna 35 kilometer ver was, de Côte de Forges en La Roche-aux-Faucons nog in het verschiet lagen, 

9 > Côte de Saint-Nicolas - finish in Luik

Het venijn van de terugkeer in Luik zit in de aankomst in de voorstad Ans, met de sterk stijgende Côte de Saint-Nicolas. Een strijdtoneel in de grauwheid, ouwe meuk en vergane glorie van de huizen en fabrieken. In 2012 won de Kazak Iglinski van Astana. In de straten van Luik ging hij in de laatste stuk van de beklimming van de Côte de Saint-vriend Nicolas Vincenzo Nibali voorbij en kwam alleen aan bij de finish. In 2013 was het de Ier Daniel Martin die won, voor de Spanjaard Joaquim Rodriquez. Als derde eindigde Alejandro Valverde.

Op 24 april 2016 boekte Wout Poels van Team Sky hier hij zijn grootste en mooiste zege uit zijn carrière, voor Albasini  van Orica GreenEDGE en Rui Costa van Lampre-Merida.

Op 21 april 2024, in een ijskoude Ardennen, boekte Tadej Pogačar hier zijn tweede LBL overwinning. De man is genadeloos, geen kruid tegen gewassen. Begin er nie aan, wordt toch niks..